GÜNEŞLE DANS EDEN  KIZ

                                        Günbahar

      Yıllar yıllar öncesiydi, Ece adı verilen güzel bir deniz varmış. Eskilerin dediklerine göre bu denizin bir ucu Karadeniz'e, bir ucu da Akdeniz'e ulaşırmış. Karadeniz'in soğuk suları Ece denize akar, Ece denizde ısındıktan sonra da Akdeniz'e akarmış. Karadeniz suları soğuk, Akdeniz suları sıcakmış. Ece Deniz sularıysa ılıkmış. Karadeniz'in kıyıları yüksek kaya duvarlarla, Akdeniz'in kıyıları düz ovalarla bezenmiş. Ece Denizin kıyılarıysa kıvrım kıvrım nakış örmeler gibiymiş. Bu nakış örme kıyılar, Karadeniz'den Akdeniz'e kadar uzayıp gidiyormuş.

      Ece Denizin kıvrım kıvrım, nakış örmeler gibi uzayıp giden kıyılarının ortalarında bir körfez varmış. Doğuya doğru uzayıp giden bu körfezin ucuna bir kent kurulmuş. Giderek büyüyen kent sokaklarında delikanlı kızlar, oğlanlar gezinir eğlenirmiş. Sokakları süsleyen delikanlılar arasında, çok sevilen Güzel bir varmış.

     Bu Güzelkız, Yaz günlerinde sokağa çıktığında Güneş'in önüne bir bulut gelirmiş. Gölgelenen kent sokaklarını, deniz yeli okşar dururmuş. Sıcak yaz mevsimi bahara dönermiş. Kış günlerinde sokağa çıktığında da güneş parlar ve bahar basarmış kent üzerine.

     Yazı kışı bahar olan bu kentte, mutlu ve coşkulu insanlar yaşayıp gidiyormuş. Güzelkız sokağa çıktığında kent halkı da sokaklara doluşurmuş. Genelde deniz kıyısında toplanırmış kalabalık. Denizin küçük dalgalarını yalayıp gelen deniz yeli, tatlı bir ezgi sunarmış kıyılara. Güzelkız'la kent halkı,gün boyu  şarkılar söyler dans edermiş..Yıllar geçtikçe Güzelkız ile kent halkının yaşantısı bütünleşmiş.

     Bu güzelkız ile bu güzel kentin  ünü, çok  uzak ellere kadar  duyulmuş. Kentteki coşkuya katılmak için uzak ellerden de gelenler oluyormuş. Gün batımına doğru kent halkı evlerine giderken yaban ellerden gelenler de deniz kıyısındaki çimenlerin üzerine uzanıp uyurmuş. Tatlı  düşler içinde geceyi yaşayan konuklar, güneşin doğumuna doğru uyanır ve uykulu gözlerle evlerine doğru yollanırmış. Kış günlerindeyse kent halkı birer ikişer ellerinden tutup evlerine götürürmüş konukları.

     Coşkuyla yaşanan bir Sonbahar günü, uzak ellerden gelen yaşlı bir bayan sormuş:

     -Kızım senin adın ne?

     -Adımı ben de bilmiyorum, herkes bana Güzelkız diyor. İstersen gidip anneme ve babama sorar öğrenirsin. Böylece ben de gerçek adımı öğrenmiş olurum.

    Hiç üşenmeyen yaşlı bayan arar sorar, bu   Güzelkızın yaşadığı evi bulur. Kapıyı tıklatır ve karşısına çıkan bayana sorar:

     -Güzelgız bu evde mi yaşıyoo?

     -Evet.

     -Sen annesi misin?

     -Evet.

     -Merak ettim, yoruldum geldim güzel hanımım. Güzelgızın çocukluk adı va mı?

     -Teyzeciğim Güzel kızımın çocukluk adı vardı.Üç yaşından sonra kendisi de,kent halkı da unuttu..Onun çocukluk adı Günbahar’dı.

     Yaşlı bayan olanca gücünü toplayıp belini de doğrultarak dikeldi:

     -Günbahar’ı görünce ben de bahar gibi oldum gızım. Evinizde, kentinizde,bu güzel ellerde, Günbahar gızınızla birlikte,uğur içinde nice yıllar yaşamanızı diliyorum.

      Gel zaman git zaman Günbabar kızın  ünü  çok uzaklara duyulmuş.Dağları, dereleri, tepeleri, denizleri aşarak Yurup denilen kıtadaki ülkelere kadar ulaşmış. Ece  Deniz'in Batı kıyısındaki Akılsız Kral da  Günbahar kızın ününü duymuş.Yurup  kıtasındaki öteki krallar,bu Akılsız Krala

akıl vermeye başlamış:

     -Senin ataların,  üç bin yıl önce, Ece Denizi aşarak Anadolu’ya geçti.Truva’yı fethetti.Avrupa’nın Anadolu’da kazandığı ilk savaştır Truva savaşı.Sen de Anadolu’nun ikinci fatihi olacaksın.

     Çevredeki kimi bilge kişiler de akıl veriyormuş bu Akılsız Krala:

     -Truva’nın son kralı Priamus’un güzel kızı Prenses Kassandra, geleceği önceden biliyordu.Simirna’da yaşayan Günbahar kız da geleceği önceden biliyor.O kızı sarayına alırsan hem kendi geleceğini hem de ülkenin geleceğini önceden öğrenerek mutlu ve güvenli bir yaşam sürersin.

     Kent halkı da gece gündüz Akılsız Kralın sarayı çevresinde gösteri yapıyormuş:

     - Ey sevgili ve Büyük Kralımız, Ece Deniz’in doğu kıyısındaki Simirna’ya neden savaş açmıyorsun. O kent Truva’nın komşusu değil mi? O kentte yaşayan Günbahar kız da prenses Kassandra değil mi? Prenses Kassandra geleceği önceden biliyordu.Günbahar kız da geleceği önceden biliyor.Ayrıca   Günbahar kızın  güzelliği gökyüzüne ağıyor. Onun güzelliği Kışı bahar, Yazı da bahar yapıyor. Adı gibi yaşadığı her gün ve her yer bahar oluyor.

      Yurup kıtasındaki engeltere kralı, da büyük gemiler göndermiş bu akılsız krala.Yurup kıtasındaki öteki kralların oyununa gelen Akılsız Kral,askerlerini bu gemilere doldurup  Ece denizi aşarak Simirna kentine ulaşmış.Günbahar kız’ın evi denizden 500 arşın kadar içerideymiş.Çevresinde başka avluların  da bulunduğu kocaman bir avlu içindeymiş.Kocaman bir demir kapıdan girilirmiş avluya. Günbahar kızın evinin yerini öğrenen kral, komutanlarıyla birlikte demir kapıya dayanmış. Akılsız Kral emir vermiş ve askerler kapıyı zorla açmış. Evinin avlusundaki gürültüleri duyan Günbahar kız, evinin kapısının önüne çıkmış. Kapı önünde  Günbahar kızı gören Akılsız Kral bağırmış:

     -Ey Günbahar kız! Bundan böyle benim sarayımda yaşayacaksın.Benim ülkemde de  kışlar bahar olacak,yazlar  bahar olacak…Bundan sonra dört mevsim bahar olacak benim ülkemde..

     O anda Günbahar kız’ın dili tutulmuş. Günbahar'ın yanına varan Akılsız Kral  ile komutanları, Günbahar’ın ağzından tek ses alamamış. Günbahar kız ağzını açıyor, nefes alıp veriyormuş ama ağzından ses çıkmıyormuş. Günbahar kızın konuşamadığını gören Akılsız Kral:

     -Önceden haber vermeden geldiğimiz için kız korktu, dili tutuldu. Şimdi gidelim, yarın gene geliriz.

     Akılsız kral Günbahar kıza bağırıp çağırırken Günbahar kız da Akılsız kralın gözlerine bakıyormuş. Akılsız Kralın geleceğini görmüş ama konuşamadığı için kimselere söyleyemiyormuş. Söylese de o anda inanacak kimsecikler yokmuş. Yüzlerce yıl önce Kassandra’nın da geleceği görüp söylediği halde kimseye inandıramadığı gibi olacakmış.

     Akılsız Kral. Yanındaki komutanlarıyla birlikte, kıyıdaki gemisine dönmüş. Komutanlar, doktorlar, bilim adamları ve papazlar ile toplantı salonunda bir toplantı düzenlemiş. Günbahar kızın konuşamaması üzerine uzun uzun konuşulup tartışılmış ama bir sonuca varılamamış.  Günbahar kızın dilinin tutulma nedeni,bir türlü açıklığa kavuşmamış...

     Onlar geminin toplantı salonunda konuşa dursun, Yıldız Falcısı  da kral gemisinin güvertesine çıkarak gece yarısına kadar gökteki yıldızları izlemiş. Toplantı sona ermek üzereyken Akılsız Kral, yıldız falcısını  çağırmış ve sormuş:

     -Söyle ya Yıldız Falcısı, yıldızlar ne söylüyor Günbahar kızın konuşmaması nedendir?

     Yıldız falcısı:

     -Yüce Kralım, yarın gün batımında, sorunuzun yanıtını bulacaksınız.

     Ertesi gün, Güneş batarken Yıldız Falcısını güverteye çağırmış kral:

     -Güneş battı Yıldız Falcısı. Güzel kızın konuşması için nedir ki umar?

.     Yıldız Falcısı:

     -Sevgili büyük kralımız, yıldızlar diyor ki Günbahar kız, ay tutulmasına uğradı. Gökteki ay parçalanırsa Günbahar kız da konuşurmuş. O nedenle şu karşıdaki dağın tepesindeki ayçayı kılıcınızla ikiye bölerseniz Günbahar kızın dili açılırmış.

     Kentin doğu yanındaki dağın tepesine bakan Akılsız Kral, dağın doruğunda pırıldayıp duran ayçayı görmüş. Ayçanın ilk göründüğü dağ yamacına Ay dibi deniyormuş. Yerinden fırlayan Akılsız Kral, ordusuna emir vermiş.  Akılsız Kralın ordusu Aydibi tepesinin doruğuna ulaştığı zaman, uçuvermiş Ayça öbür dağın doruğuna.

     O gece Ay dibi tepesinin doruğunda konaklamış ordu. Ertesi günü erken saatte yürüyüşe geçen ordu, akşama doğru karşı dağın eteğine ulaşmış. Güneş batar batmaz dağın doruğunda görünmüş Ayça. Akılsız Kral hemen ordusuna emir vermiş. Akılsız Kralın ordusu dağın doruğuna ulaştığında, bu kez de karşı dağın tepesine uçuvermiş Ayça.

     -Böyle böyle nice dağlar aşılmış, nice mevsimler geçmiş, bir türlü ulaşılamamış Ayça'ya. Bu arada Akılsız Kralın ordusunda yorgunluk ve yılgınlık başlamış. Bir kez daha çağırmış Yıldız Falcısın Akılsız Kral:

     -Ey Yıldız Falcısı, aylar, mevsimler geçti, iki yıl tükenip gitti.Dağlar dereler,tepeler geçtik. Ayça, dağdan dağa  uçup gidiyor.Bu işin sonu ne olacak?

      Yıldız Falcısı:

     -Yüce kralım, yıldızların dediğine göre ayça'yı ikiye bölmek olanağı yokmuş. Yurup krallarının yüce kralımızı aldattığı gibi yıldızlar da beni aldatmış. Gök yüzüne baktığım zaman incecik bir ayça görünüyor ama giderek dolunay oluyor. Ayrıca incecik ayça’nın önünde her zaman bir yıldız oluyor. Bu incecik ayça ile o yıldızı ayırmak, olası değilmiş.

     Yıldız Falcısının bu  sözü üzerine, Akılsız Kral, komutanlarını toplantıya çağırmış. Kral hazretleri, komutanlarıyla konuşa dursun,günbahar kızın ülkesinde yaşayan insanlar da boş durmamış.İlk olarak ülkenin doğu bölgesinde bulunan İrizorum beldesinde bir toplantı yapılmış. Sonra da İsvasya beldesinde ikinci toplantı yapılmış.

      Bu toplantılar sonunda,ülkenin orta bölgelerinde bulunan Engürü denilen   beldede toplanmış ülke halkı..Engürü beldesinde bir meclis kurulmuş.Bu meclise bir başkan seçilmiş.Akılsız Kralın  yaptıkları,ülkedeki tüm insanlara  anlatılmış.Ülkenin her yanından pek çok insan, Engürü beldesine akmaya başlamış .

     Engürü beldesine gelen insanların kimileri meclise üye olmuş, kimileri de asker olmuş. Kimileri de hem meclise üye olmuş, hem de asker olmuş.

      Engürü'de bir ordu kurulmuş. Meclis başkanı bu ordunun da komutanı olmuş. Engürü ordusu ile Akılsız Kralın ordusu arasında savaş başlamış. Bu savaş tam üç yıl,üç ay ve 15 gün sürmüş.Akılsız Kralın ordusu,Ay ve yıldızı yakalayıp parçalamak için savaşıyormuş.Engürü ordusu ise ay ve yıldızı korumak için savaşıyormuş.Engürü ordusu,Ay ile yıldızın hep göklerde kalmasını istiyormuş.

     İki ordu arasında büyük savaşlar olmuş. Zaman uzadıkça kralın askerleri korkmaya başlamış. Engürü askerlerinin yürekleriyse gün gün daha  da güçleniyormuş. Engürü askerleri, ülkelerini Akılsız Kral ordusundan kurtarmak için ölesiye savaşıyormuş. Sonunda Akılsız Kralın askerleri kaçmaya başlamış.

     Dokuz gün, dokuz gece sonra,Engürü ordusu,Günbahar kızın yaşadığı kente girmiş.Günbahar  kızın avlusunun demir kapısı,kendiliğinden şangur,şungur açılıvermiş.Bunu duyan Günbahar kız,avluya,avludan da sokağa fırlamış.Sokaklarda 'Yaşasın ay yıldız' diye bağırmaya başlamış.Hem koşuyor,hem dans ediyor,hem de şarkılar söylüyormuş.Günbahar kız,koşa koşa,dens ederek ve şarkılar söyleyerek deniz kıyısındaki Konak denilen alana varmış. Ne olduysa o anda olmuş işte. Üç yıl boyunca kapkara görünen gökyüzü parlamış. Güneşin önünde boğum boğum ak bulutlar dönüşmeye başlamış.  Günbahar kızın sokağa çıktığını anlayan kent halkı da fırlamış sokaklara.

     Konak alanı, kent halkıyla dolup taşmaya başlamış. Körfezinin öteki yakasında yaşayanlar da kayıklara binerek Konak alanına gelmeye başlamış. Kayıklara yetişemeyenler de yüzerek geçmişler körfezi. Bornova, Bucara ve Yalıcık semtlerinde yaşayanlar da konak alanına koşmuş. Bu arada,yenilgin askerlerin gemileri, kıyıdan uzaklaşmaya başlamış.

     Konak alanında toplanan halk, hem gemilerle kaçan askerleri yuhalıyor hem de şarkılar ve danslarla Engürü askerlerinin kente girişini kutluyormuş. Engürü askerleri de katılmış Konak alanındaki coşkuya. Ben diyeyim on bin,siz deyin yüz bin kişi,Konak alanında dans edip şarkılar söylemeye başlamış.

     Konak Alanı yakınındaki Bahri Baba parkı, ormanlıkmış o yıllarda. Yüksek çam ağaçlarıyla kaplı olan Göztepe ise yukarılara doğru uzayıp gidiyormuş. Konak alanı dolup taşınca Bahri Baba parkına doğru akmaya başlamış kalabalık. Bahri Baba parkından da şarkılarla, halaylarla Göztepe'ye yönelen kalabalık, Göztepe doruğuna ulaşmış.

     Göztepe doruğuna ulaşan kalabalık, şarkılar söyleyerek dolana dolana dans ediyormuş. Günbahar kız, doruktaki ilk halka içinde dans ediyormuş. Günbahar kızın tatlı ezgileri, çınlayıp gidiyormuş  gök yüzüne  doğru.

     Gökyüzündeki bulutlar Gözte’yi öpmek için eğiliyormuş. Körfez, biteviye, çırpınıp duruyormuş. Bu coşku yaşanırken Günbahar kız, belinden çıkardığı  ay yıldızlı bir bayrağı, Göztepe doruğundaki  yüksek bir çam ağacının dalına asmış. Ne olduysa o anda olmuş işte. Günbahar kız, Göztepe'yi öpmeye eğilen bulutlarla kucaklaşıvermiş.

     Günbahar kız, Göztepe doruğundaki coşkunun esintisiyle bulutlarla birlikte yükselmeye başlamış. 

Bulutların arasında tek başına, şarkılar söyleyip dans ederek süzülüp gidiyormuş. Gözler, uçup giden Günbahar kıza dikilmiş kalmış. Yüz binlerin coşkusu duruvermiş ansızın.

     Körfez üzerinde, bulutlar arasında süzülüp giden Günbahar kız,Batıya yönelmiş.Güneş ile denizin öpüştüğü anda,Güneşe  ulaşmış ve Güneşle dans etmeye başlamış. Denizin, Güneş ile Günbahar kızı kucaklayıp sarmalamasına kadar sürmüş bu  gizemli dans. Gökyüzü ile deniz, Güneş ile de  Günbahar kız   birbirlerine sarılmış. Güneşle birlikte Günbahar kız da denizin gerilerine süzülüp gitmiş. Göztepe’deki kalabalık, yerinde dura kalmış. Nefesler kesilmiş, fısıltı çıkmaz olmuş.

     O an deniz kıyısında bir kıpırdama görülmüş. Sağa sola açılan kalabalık arasında, ağır ağır ilerleyen ak atlı bir adam görünmüş. Ak atlı adam, yukarıya doğru ilerledikçe, kalabalık sağa sola açılıyormuş.       

      Ak atlı adam, Göztepe'nin doruğuna gelmiş. Ay yıldızlı bayrağın asıldığı çam ağacının altında durmuş. Bir düş evreni içinde, ak atlı adamı izliyormuş kalabalık. Körfezin kıyılarını, Göztepe’nin yamaçlarını ve doruğunu,boğum boğum dolduran o büyük kalabalığa demiş ki ak atlı adam:

     -Günbahar kızın, güzel kentinin, güzel insanları! Şu çam dalında dalgalanan ay yıldızlı bayrağı, Günbahar lkız armağan etti bizlere. Sonra da yücelerden yücelere uçtu gitti. Günbahar kızın anısıyla bu ay yıldızlı bayrak sonsuza dek göklerde dalgalanacaktır. Bizler de sonsuza dek yüreğimizde saklayacağız Günbahar kızın anısını. Bakın, deniz Güneşi kucakladı. Körfez dingin, mutlu ve gururlu.  Günbahar kızın anısıyla dönün evlerinize. Yüreğinizdeki sevgiyle sarılın yarınlarınıza!

     Dalga dalga dağılmaya başlamış kent halkı. Göztepe, sessizliğe bürünmüş. Göztepe doruğunun yukarılarında dolunay parlayıp duruyormuş. O an başka güzel bir kız görünmüş Göztepe doruğunda. Bu güzelkız, Ak atlı adamım atının önüne dikilmiş. Süzülüp yücelerden yücelere ulaşan güzel günbahar kıza benziyormuş bu kız da. Ak atın dizginini tutarak yedeğine almış. Yamaçtan  aşağıya doğru, yavaş yavaş yürümeye başlamış.Ak at da Güzelkızı izliyormuş .Yamaçtan aşağı inerken ak attaki adam kıza sormuş:

     -Senin adın ne:

     -Latife.

     -Beni tanıyor musun?

      -Elbet tanıyorum. Seni kim tanımaz ki beyim. Sen Engürü  ordusunun baş komutanı Gazi  Mustafa Kemal  Paşasın.

     Latife Kız, peşindeki ak atı yederek körfeze yakın bir köşkün önüne gelmiş. Köşkün mermer merdivenleri önünde durmuş. Gazi Mustafa Kemal Paşa'ya bakarak:

      -Burası bizim evimiz. Lütfen bizim evimize konuk olur musunuz?

     Gazi Mustafa Kemal Paşa,körfez kıyısına doğru bakmış.Körfezin kıyısında, bir bölük süvari birliği Duruyormuş..Latife kız da  körfeze doğru bakmış. O da görmüş süvari birliğini ve demiş ki:

     -Benim babam zengindir, deve kervanı vardır. Aydın ellerinden üzüm, incir pamuk tarım ürünleri taşır bu kente. Bu ürünler kent limanında gemilere yüklenerek Akdeniz limanlarına götürülür. Evimizde hepinizi konuk edebiliriz.

      Gazi Mustafa Kemal Paşa, körfezin kıyısındaki süvarilere el sallamış. Süvari birliği tırısa kalkarak gelip Gazi Mustafa Kemal Paşanın önünde sıralanmış. Süvari birliğinin önünde üç paşa varmış. Gazi Mustafa Kemal paşa ile öteki paşalar, atlarından inmiş. Süvari birliği de köşkün çevresini çember gibi sarmış. Atlarından inerek Göztepe yamacındaki çam ağaçlarına atlarını bağlamış. Atlarının eğerinde sarılı olan battaniyelerini çıkarıp yere sermişler. Dokuz gün dokuz gece süren savaşın yorgunluğunu çıkarmak için battaniyelerinin üzerine uzanıp uykuya dalmışlar. Nöbete kalan iki süvari de dolanıp duruyormuş köşkün çevresinde.

      Süvari birliği yerini aldıktan sonra, mermer merdivene yönelmiş paşalar. Latife kız, basamakları ikişer üçer atlayarak balkona çıkmış. Balkondaki büyük masanın kıyısında durup paşalara dönerek:

     -Evimize hoş geldiniz, masamıza buyurmaz mısınız?

     Hızlı adımlarla merdiven basamaklarını çıkan paşalar masaya oturmuş. Latife kızın annesi ile babası ve ablası, evin kapısının önünde ayakta duruyormuş.Gazi Mustafa Kemal Paşa seslenmiş onlara:

      -Lütfen ev sahipleri de buyursun masamıza!

     Evin balkonundaki masada sekiz kişi olmuş. Herkes mutluymuş ve herkes gülümsüyormuş. Göztepe uykuya dalmış. Körfez sessizliğe bürünmüş. Dolunay pırıl pırıl gülücükler göndererek batı ufkuna doğru eğiliyormuş. Bu arada en mutlu olan da dolunaymış. Çünkü Güneşle dans eden Güzel kızın mutluluğunu görebiliyormuş. Kentte yaşayan insanların mutluluğunu görebiliyormuş. Masada oturan sekiş kişinin de mutluluğunu görebiliyormuş.

      Bu mutluluk evreni yaşanırken bir ara Gazi Mustafa Kemal Paşa'nın yüzü gölgelenmiş. Latife Kız hemen sormuş:

     -Paşam neden hüzünlendiniz?

     Gazi Mustafa Kemal Paşa, Latife Kızı yanıtlamış:

     -Körfezdeki yabancı gemiler çirkinleştiriyor körfezi.

      Latife Kız:

     -Paşam, söyleyin, çekip gitsinler.

    -İngiltere konsolosluğuna yazmak gerekiyor.

     -Yazın gitsin Paşam.

     -Ben Fransızca biliyorum, İngilizce  bilmiyorum. Paşalar da İngilizce bilmez.

      ’Ben İngilizce biliyorum.’’ diyerek içeri koşmuş Latife Kız. Elinde bir kitap,bir kağıt ve bir de hokka- divitle dönmüş masaya.Kitabın üzerine koymuş kağıdı. Dividin ucunu, hokkadaki mürekkebe batırmış ve demiş ki:

     -Hazırım Paşam.

      Gazi Mustafa Kemal Paşa açık açık söylemeye başlamış:

     -Biritanya İmparatorluğu, İngiltere Hükümetinin İzmir Baş Konsolosluğuna, Körfezdeki savaş gemilerinin, körfezde bulunmasında sakınca görülmüştür. Yarın gün doğana kadar körfezden ayrılmaları uygun olacaktır. Değilse bu gemiler düşman gemileri sayılacaktır…

      Gazi Mustafa Kemal Paşa'ya imzalatmış yazıyı Latife Kız. Kitabın içinden çıkardığı bir zarf içine koymuş yazıyı. Zarfın kapağını kapatıp Gazi Mustafa Kemal Paşa'ya vermiş. Gazi Mustafa Kemal Paşa da solunda oturan paşaya vermiş. Zarfı alan paşa, hızlı adımlarla merdivenlerden inerek atına atlamış. Dörtnala kıyıya ulaşıp, Konak alanına varmış.  Aynı hızla İngiltere Konsolosluğuna ulaşmış. Zarfı ilgililere vererek çarçabuk dönmüş köşke. Üçer beşer atlayarak çıkmış merdivenleri. Masada oturanları askerce selamlamış. Gazi Mustafa Kemal Paşa, o paşaya teşekkür ettikten sonra demiş ki:

     -Görev tamamlandı, yemeğe huzurla başlayabiliriz.

      Yemek çok neşeli geçiyormuş. Dokuz günden bu yana ilk kez böyle neşeli ve güzel bir yemek yiyormuş paşalar. Yemek sonunda hemen odalarına çekilmişler. Gazi Mustafa Kemal Paşa'ya bir oda ayrılmış. Diğer üç paşaya da bir oda ayrılmış. O gece sabaha kadar, paşalar  kesintisiz uyumuş.Gazi Mustafa Kemal Paşa uyandığı zaman,güneş epeyce yükselmiş.Yatağından Kalkıp banyo odasına girmiş. Önce tıraş olup, sonra banyo yapmış. Aylardır çantasında taşıdığı tören elbisesini giymiş.

      Ev sahipleri ile paşalar, balkondaki kahvaltı masasına oturmuş. Balkona çıkan Gazi Mustafa Kemal paşa, körfeze bakmış. Masada bulunanlar da gözlerini çevirmişler körfeze. Aman Allahım, görünen tablo inanılacak gibi değilmiş. Yabancı savaş gemileri çekilmiş gitmiş körfezden. Tatlı bir imbat esintisiyle yüzlerce kayık, kuğular gibi körfezde dolaşıyormuş. Masmavi körfez suları, üzerinde dolaşan kayıkları kucaklayarak öpücükler sunuyormuş. Kayıklardaki kadınlı erkekli kişiler de coşkuyla el sallıyorlarmış Latife Kızın köşküne. Kayıklarda bulunanlardan çoğu da ellerindeki ay yıldızlı bayrakları sallayarak bir marş tutturmuşlar:

Yurdumun dağlarında çiçekler açar

Ay yıldız ordusu, esenlik saçar

Düşmanlar bozulmuş, kaçar ha kaçar

Var olsun yurdumun kahramanları...

Yurdumun dağlarında bekledim durdum

Şehit olanları kalbime koydum

Öksüz yavruları yanıma aldım

Var olsun yurdumun kahramanları...

      Ayağa kalkarak körfezdeki tabloyu uzun uzun inceleyen Gazi Mustafa Kemal Paşa, ’Şimdi afiyetle yapabiliriz kahvaltımızı.’ diyerek sandalyesine oturmuş. Ev halkı ile paşalar da sandalyelerine oturmuş.

Kahvaltıdan sonra, köşkün yakınındaki nöbetçi süvariyi çağırmış Gazi Mustafa Kemal Paşa. Göztepe'nin doruğundaki çam ağacında asılı ay yıldızlı bayrağı getirmesini söylemiş. Uçar gibi bir atılımda, süvari doruğa ulaşmış. Ay yıldızlı bayrağı getirip öptükten sonra Gazi Mustafa Kemal Paşa'ya vermiş. Gazi Mustafa Kemal Paşa da ay yıldızlı bayrağı Latife Kıza vererek demiş ki:

     -Yücelerden yücelere ulaşa Günbahar kızın, Latife Kıza armağandır bu ay yıldızlı bayrak. Sonsuza dek korunup gözetilecektir.

      Latife kız, bayrağı eline alıp öptükten sonra götürüp köşkün salonuna asmış.

     Eskilerin dediğine göre Gazi Mustafa Kemal Paşa, on beş gün kadar kalmış köşkte.Sonra yanındaki

Paşalarla birlikte trene binerek Engürü’ye gitmiş. Süvariler de atlarına atlayarak Engürü yolunu tutmuş.

        Paşalar köşkten ayrıldıktan sonra köşke ziyaretler başlamış..Bu ziyaretler zamanla gelenekleşmiş. Köşkü ziyaret edenlerin gözüne ilk çarpan, salonda asılı bayrak olurmuş. Uzun uzun ay yıldızlı bayrağa bakarak yücelerden yücelere ulaşmış olan Günbahar kız, kutlanırmış. Giderek uzak ellerden de  Latife Kızın köşküne ziyaretler başlamış. Göztepe’lilerin dediklerine göre bu ziyaretler, o yıllardan bu yana sürüp geliyormuş.

     Engürü ordusunun bu kente girdiği yıldan bu yana çok zaman geçmiş. Ama Göztepe'liler o günleri hiç unutmamış. Her yıl, Engürü ordusunun, kente girdiği günün yıl dönümü kutlanırmış. Çevre ellerden, çok uzak ellerden de katılanlar   olurmuş bu kutlamalara. Akşama doğru, kutlamaya gelenlerle Göztepe doruğu dolar taşarmış Topluca Güneşin batışı izlenirmiş. Güneş ile denizin öpüştüğü anda, Günbahar kız ile güneşin dans ettiği görünürmüş.

     Sevgili okuyucu, kim bilir belki bir yıl dönümü akşamında, sen de Göztepe doruğuna çıkarsın. Güneş ile denizin öpüştüğü anda,  Günbaha kız ile Güneşin dansını görürsün.

     Göztepe'liler ermiş muradına, biz çıkalım kerevetine…

--------------------------------

Öykü üzerine sorular:

1.Günbahar kızın yaşadığı kent neresidir?

2.Adı Ece olan denizin şimdiki adı nedir?

3. Akıllı Kralın ülkesinin adı nedir?

4.İrizorum, İsvasya, Engürü denilen beldelerin şimdiki adı nedir?

5.Yurup kıtasındaki, Engeltere denilen ülkenin bu günkü adı nedir?

6.Engürü'de meclis kuran kişi kimdir?

7.Engürü askerleri, günbahar kızın yaşadığı kente hangi tarihte girmiştir?

8.Bu güne dek hiç Göztepe’ye çıktınız mı?

 Not: Çocuklarda ya da yetişkinlerde görülen sorunları sitemize yazabilirsiniz. Karşılıklı yazışmalarla olumlu bir sonuca gidilebilir.