ÇOCUKLARDA TIRNAK YEME SORUNU

 Çocuklarda tırnak yeme, 4-5 yaşlarında başlayıp ileri yaşlara kadar sürüp gidebiliyor.

Tırnak yeme, zihinsel bir olaydır. Korku, belirsizlik, sıkıntı gibi psikolojik olaylar  tırnak yeme sorununa neden olabiliyor. Tırnak yeme küçük yaşlarda oluyor ama ileri yaşlarda da görülebiliyor. PKK döneminde, operasyona giden askerlerde  tırnak yeme sorunları görülmüştür. Çünkü bir operasyonda olan asker, sürekli sıkıntı içindedir. Düşmanın nerede olduğu, nerede bir mayın patlayacağı, kurşunun nereden geleceği belli değildir. Savaşlarda ise tırnak yeme sorunu yaşanmaz ama kekemelik sorunları ortaya çıkar.

 Tırnak yeme sorunu,  zamanla daha tehlikeli aşamalara da ulaşabiliyor. Saçını yemeye başlıyor kişi. Daha da ileri giderek, keçe yemeye başlıyor. Bu durumların mide sağlığı açısından da ne kadar tehlikeli olduğu apaçıktır. Bu tür olaylar daha çok kırsal bölgelerde yaşanmıştır geçmiş yıllarda. .

 Tırnağını yiyen çocukların tırnaklarına kimileri oje, biber sürerler. Kimileri de  bant ile kapatırlar tırnağı. Bu tür önlemler, tırnak yemeyi önlemez, tam tersine pekiştirir. Çünkü bu işlem sonucu çocuk, hastalığını derinden duyumsar. Tırnağını yiyen çocuk, mutlaka kimi sorunlar yaşıyor demektir. Bu sorunlar giderildiği zaman, tırnak yeme de kendiliğinden sonlanır. 

Kimi tıp doktorları,tırnak yemenin kalıtsal olduğunu söylerler.Tırnak yeme kalıtsal değildir.Eğer tırnağını yiyen bir çocuğun annesi ya da babası da çocukluğunda tırnağını yemişse dedenin ya da ninenin psikolojik sorunları babaya,babadan da çocuğa geçmiş demektir.İngiltere'de bir söz vardır: ''Eğer bir çocuğu eğitmek istiyorsanız işe anneanneden başlayın.''

 Çocuk, tırnağını yediğinin farkına varmaz. Anne-baba ya da arkadaşları uyardığı zaman farkına varır ve duraklar. Ama  az sonra gene başlar tırnak yemeye. Tırnak yeme, çocuğa yalancı bir haz sağlar, çocuktaki gerilimi geçici olarak azaltır. Bu azalma, tırnak yemenin geçmesine  bir katkı sağlamaz.

 Tırnağını yiyen çocuklarda, kendilerine güvensizlik vardır. Ansızın öfke ve saldırganlık olaylarına rastlanabilir. Nedeni olmayan ve temelsiz sıkıntı, korku, kaygı, Üzüntü duyguları sonucu gerilim içinde yaşarlar. Kimi saplantılara kapılırlar. Amacı olmayan hayal dünyasına girerler. Bu takıntılar sonucu çocuğun okuldaki başarı derecesi de düşer.

Tırnak yemenin fiziksel zararlarını da göz önüne almamız gerekiyor. Çocuğun, uzun süre tırnağını yemesi, enfeksiyon kapmasına neden olabilir. Parmağını sık sık ağzına götürmesi sonucu, tırnaktaki mikropların, diş etlerine yerleşmesine neden olabilir. Ağızda olmayan kimi mikro organizmalar, tırnak yeme yoluyla ağza taşınabilir. Bu durum, ağızda kimi enfeksiyonlara yol açabilir. Tırnağını yiyen çocuklarda, diğer çocuklara göre daha fazla enfeksiyonel hastalıklar görülebiliyor. Tırnağın uzun süre dişlerle kurcalanması sonucu tırnaklarda da bozulma olabilir. Tırnak yemenin fiziksel sakıncaları yanında toplumsal sakıncaları da olabiliyor. Arkadaşları, bu çocuklarla alay edebiliyor ve kimi zaman da ilişkilerini keserek 

Tırnak yiyen çocukları dışlayabiliyorlar. 

Eğer bir çocuk tırnağını yiyorsa bunun kaynağı aile yaşantısıdır. Bu nedenle aile, yaşantısını gözden geçirmeli ve dengeli bir yaşantı içine girmeye çalışmalıdır. Ot kökünde, çocuk ailede yetişir. Aile, kendi sorunlarını aşabildiği zaman, tırnak yeme kendiliğinden yoğalabilir. Bu nedenle başlangıçta ailenin alması gereken kimi önlemleri şöyle sıralayabiliriz:

1.Çocuğun davranışları ve istekleri baskı altına alınmamalıdır.

2.Çocuğun kendiişlerini kendisinin yapmasına olanak tanınarak güven kazanmasına yardımcı olunmalıdır.

3.Çocuk eleştirilmemelidir. Çocuk, kendi yanlışlarını kendisi bularak davranışlarını kendisi düzenleyebilir.

4.Çocuğunuzun arkadaş edinmesine ve arkadaşları ile hoş zaman harcamasına ortam hazırlayın.

5.Evinize konuk geldiği zaman, hoş sözlerle tanıtın çocuğunuzu konuklara. Evin saygın bir bireyi olan çocuk, konuklarla oluşturacağı göz ya da beden dili iletişimi durumunda, geçici de olsa parmak emmeyi bırakabilir.

6.Giyimine-kuşamına, yaşına göre saç-baş tuvaletine önem verin. Bu durumda çocuk, saygınlığını yitirmemek için daha uyumlu davranış gösterebilir.

7.Çok küçük de olsa olumlu davranışlarını dile getirin ve alkışlayın. 

Konuyu özetlersek şöyle diyebiliriz: ''Tırnağını yiyen çocuğunuzun gereksinmesi olan zihinsel uyarıcıları belirleyerek çocuğunuza sunduğunuz zaman, tırnak yeme ile birlikte  diğer tüm sorunları da kendiliğinden yoğalır.'' Çiçeğe meraklı Sevgi Hanımın, çiçek örneği gibi: Sevgi hanım, üçyıldız adında bir çiçek alıp dikiyor saksıya. Bu çiçeğin özelliği, dallarında yedi renkli yaprakların olması. Fakat Sevgi hanımın çiçeğinde beş altı renk oluyor ama bir türlü yedi renk olmuyor. Komşusunun çiçeğinde ise hep yedi renk görülüyor. Sevgi hanım, saksıyı büyütüyor, orman toprağı getirtiyor, kitaptaki yazılana göre suyunu ayarlıyor ama bir türlü yedi renk yapraklar görünmüyor. Bunun üzerine bir ziraat mühendisi çağırıyor evine Sevgi Hanım. Ziraat mühendisi, az bir süre üçyıldız çiçeğini gözden geçirdikten sonra diyor ki:

-Bu çiçek güneş göremediği için yedi renk veremiyor. Çiçeği pencere kıyısına koyun, günde bir iki saat güneş alsın. 

Sevgi hanım, çiçeği pencere kıyısına koyuyor. Bir hafta sonra çiçekte yedi renk yapraklar görünüyor. Çocuğunuzun gereksinmesi neyse arayın bulun. Kendiniz bulamazsanız bir psikologa başvurun. Çocuğunuzun gereksinmesi olan uyarıcılar çocuğunuza sunulduğu zaman çocuğunuz da huzura ve başarıya kavuşur.

Kaynak:www.ysfgunduz.tr.gg